Hokkaido trip

Deze reis begon met een hartaanval. Op 6 februari tot en met 8 februari stond Hokkaido op de planning samen met Echo en Syafitri. Hokkaido is het bovenste gedeelte van Japan, maar ligt er niet aan vast. In feite is het een hele grote eiland. In Hokkaido is de temperatuur grotendeels van de dag onder 0: de perfecte plek voor een sneeuw festival. Dat is dan ook hetgeen dat we graag wilden zien.
De hartaanval vond plaats op de 5de, toen we plotseling een maaltje kreeg (in het Japans) dat onze vlucht was gecancelleerd. We moesten een nieuwe vlucht boeken... Na veel springen, schreeuwen en slaan vonden we (worstelend door het Japans) een vlucht op de 6e om 12.50, waardoor we op de 6e toch nog de toerist konden spelen.
De luchthaven gaf mij de kriebels in een positieve zin en negatieve zin. Luchthavens geven mij altijd al het gevoel dat ik op vakantie ga; dat een nieuw avontuur staat te beginnen. Tegelijkertijd was er een gespannen kriebel in mijn buik. Over een paar weken zou ik weer op het vliegveld staan, dit keer met twee grote koffers en een gevoel van blijdschap en verdriet.
Om 12.50 precies begon de reis en om 14.25 precies landde we in de koude Hokkaido.
Met een trein (ja, in Japan kun je met treinen rijden ook al ligt er sneeuw zo hoog als ik) reden we naar de main city Sapporo. Daar genoten we van de sneeuw festival: we zagen iglo's, sneeuwmannen, grote ijssculpturen, kraampjes met allerlei warme lekkernijen (die er toen wel heel aanlokkelijk uit zagen) en luisterden naar concerten. Rond 19.00 gingen we op pad naar onze airbnb slaapplek, die helaas wat verder uit de stad lag. Met de metro en een bus wisten we het kasteeltje in winter sneeuwland te bereiken. Daar genoten we van een groot, warm bad en... een massagestoel! We sliepen die nacht zo lekker dat het moeilijk was om de volgende dag uit het warme bed te komen... vooral bij het zien van een kleine sneeuwstorm buiten. Dus met een ietwat late start begon onze smeeuwavontuur!
Onze eerste stop was Sapporo station vanwaar we naar de Odori park liepen. Daar stond ons een park vol met ijssculpturen en feestelijke, Japanse stalletjes te wachten. De grote ijssculpturen in Odori park waren werkelijk indrukwekkend. We zagen kastelen, de Arc de Triomf en zelfs Trump... Er waren anime karakters, pokemon en nog veel meer. We aten chocolade bananen en gestoomde chestnuts. Daarna volgde Susukino, een kleine sneeuw festival met even indrukwekkende ijssculpturen. Ik zag walvissen, zwanen, vissen en nog veel meer. Middageten werd genuttigd bij een bekende ramen shop, want in Hokkaido staat ramen (miso ramen: noodles in soep gemaakt van miso met vlees, groenten en een ei) bekend als een delicatesse. We bezochten nog even de Nijio market (bekend voor zijn vis) en de Clock tower, voordat we in de bus stapten naar Otaru. In Otaru, een dorp/stad een uur van Sapporo vandaan, was nog een sneeuwfestival. Deze was echter alleen zichtbaar 's avonds, want het was een festival met kaarsjes. De vele lichtjes omringd met prachtige en interessante creaties gemaakt van sneeuw was adembenemend. Het was jammer dat onze tijd gelimiteerd was door de lange busrit naar onze guesthouse. Maar eenmaal thuis waren we blij met een warme kop thee, warm bad en warme dekens.
Onze laatste dag Hokkaido bestond uit langzaam opstaan, ontbijten en nog een keer Odori park aflopen. Op weg naar Sapporo station kregen we nog even een gratis souvenir (een doek met een tekening van Mountain Fuji erop). En toen was het tijd om terug naar de luchthaven te gaan, terug naar Tokyo. We arriveerden laat in de avond van de 8e in onze dormitory. Terwijl de nieuwe indrukken nog in mijn hoofd afspeelden, viel ik dankbaar in slaap in mijn Tokyo bed.